Choroba Lou Gehriga – stwardnienie boczne zanikowe

choroba-Lou-GehrigHenry Louis „Lou” Gehrig to słynny amerykański bejsbolista okresu międzywojennego. Jego kariera rozwijała się w zawrotnym tempie od roku 1925 do roku 1939, kiedy to wziął udział w 2 130 meczach (ten rekord został pobity dopiero w 1998 roku przez Cala Ripkena, Jr.). To jednak nie jedyny rekord, który ustanowił Lou Gehrig – w tym miejscu należy wspomnieć o nie pobitym do dziś dnia tzw. rekordzie „grand slam” (23 zdobyte home run).

Gehrig został uznany przez Baseball Writers’ Association za najlepszego pierwszobazowego wszech czasów. Olbrzymie sukcesy bejsbolisty zostały jednak brutalnie pokrzyżowane…

Wielką karierę Lou Gehriga przerwała choroba mięśnistwardnienie boczne zanikowe. Schorzenie to jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób mięśni, pomimo że zachorowania występują stosunkowo rzadko. Stwardnienie zanikowe zmieniło życie sportowca o 360 stopni. Niestety bynajmniej nie były to zmiany pozytywne.

W wyniku SLA (stwardnienie boczne zanikowe) następuje powolne niszczenie komórek nerwowych odpowiedzialnych za pracę ludzkich mięśni. A wiadomo przecież, że mięśnie są podstawowym elementem budulcowym naszego organizmu, fundamentem ludzkiego ciała.

Jakie są objawy choroby? Przede wszystkim należy tu wyróżnić: problemy w poruszaniu się, częściowe zaniki mięśni (głównie w łopatkach, obojczykach, ramionach oraz w okolicy obręczy barkowej), częste kurcze mięśni (szczególnie kurcze łydek), a także delikatne drżenie mięśni ciała. Wymienione zostały tu tylko niektóre objawy, ponieważ trzeba pamiętać, że stwardnienie boczne zanikowe jest chorobą, która u każdego pacjenta przebiega w trochę inny sposób, a w związku z tym, u każdego pacjenta może objawiać się w inny sposób, każdy może cierpieć na inne, specyficzne dla siebie dolegliwości.

Ta choroba układu mięśniowego atakuje głównie mężczyzn w wieku około 50 lat (choć występuje również u mężczyzn w młodszym wieku, jak miało to miejsce u Lou Gehriga). Po zdiagnozowaniu SLA pacjent przeżywa średnio 2,5 roku, choć w skrajnych przypadkach mają szansę na dłuższe (nawet o 8 lat) życie.

W Stanach Zjednoczonych do dziś dnia stwardnienie boczne zanikowe nazywane jest chorobą Lou Gehriga od nazwiska tego wielkiego amerykańskiego sportowca, który zmarł w 2 lata po postawionej mu bardzo niekorzystnej diagnozie (w 1941 roku).