Lato to ulubiona pora roku większości z nas, lubimy rozkoszować się długimi, ciepłymi dniami, słoneczną aurą i wypoczynkiem na świeżym powietrzu. Niestety, warunki te, wymarzone przez większość ludzi pragnących cieszyć się wakacjami lub urlopem, dla innych oznaczają fatalne samopoczucie i konieczność siedzenia w domu. Mowa tutaj oczywiście o alergikach, którzy szczególnie w okresie letnim muszą sobie radzić z uciążliwymi objawami swej choroby.
Pyłkowica to alergia sezonowa pojawiająca się w okresie największego stężenia czynnika alergizującego (czyli pyłków drzew, traw, zbóż, chwastów i kwiatów) w powietrzu. Sezon pylenia roślin trwa od późnej zimy do jesieni, jednak alergicy najbardziej cierpią w okresie od maja do sierpnia. Poniżej podano okresy najsilniejszego pylenia wybranych roślin:
- Leszczyna od połowy stycznia do końca marca
- Olcha od lutego do połowy kwietnia
- Wierzba od marca do połowy maja
- Topola od połowy marca do połowy maja
- Brzoza kwiecień do połowy maja
- Dąb od połowy kwietnia do końca maja
- Szczaw od połowy maja do połowy lipca
- Trawy od połowy maja do końca lipca
- Pokrzywa od połowy maja do połowy września
- Babka od połowy maja do połowy września
- Żyto od końca maja do drugiej dekady czerwca
- Komosa od połowy czerwca do końca września
- Bylica od lipca do września
Jeśli co roku o tej samej porze dręczą Cię podobne objawy, takie jak uczucie zatkania nosa i wodnisty katar (tzw. katar sienny), kichanie, swędzenie w nosie, pieczenie i swędzenie oczu, łzawienie, uczucie zmęczenia i rozbicia, duszność, suchy kaszel, świsty (świszczący oddech), możesz podejrzewać, że cierpisz na alergię. Warto wtedy zgłosić się do poradni alergologicznej, gdzie przeprowadza się specjalne testy, które potwierdzą lub wykluczą uczulenie. Podstawowe badanie to testy skórne, a jeśli pozostawiają one wątpliwości, dodatkowo wykonuje się testy z krwi, czyli badanie poziomu przeciwciał swoistych.
Leczenie pyłkowicy ma dwojaką postać: terapii farmakologicznej w okresie pylenia i immunoterapii przed pyleniem. Leki podawane alergikom mają na celu zmniejszenie przykrych i uciążliwych objawów chorobowych. Zazwyczaj stosowane są leki antyhistaminowe stosowane ogólnie, miejscowo stosowane krople glikokortykosteroidowe do oczu i nosa oraz leki miejscowo obkurczające błonę śluzową nosa (te ostatnie można stosować maksymalnie 7 dni). Natomiast odczulanie ma na celu wytworzenie tolerancji organizmu na dany alergen. Musi być ono zakończone przed rozpoczęciem okresu pylenia danej rośliny. Pacjentowi podaje się kolejne dawki szczepionki zawierające coraz więcej czynnika uczulającego, w terminach określonych przez producenta. Ponieważ podanie alergenu wiąże się z wystąpieniem silnej reakcji uczuleniowej, odczulanie musi być przeprowadzane pod kontrolą lekarza alergologa.
Jednak podstawową postępowania mającego na celu maksymalne ograniczenie występowania objawów alergii jest jak najmniejszy kontakt z alergenem. Dlatego po przyjściu do domu należy zdjąć i wytrzepać ubranie oraz wziąć prysznic. Najlepiej przebywać w zamkniętych pomieszczeniach i nie dopuszczać, by dostawało się do nich powietrze z zewnątrz (wietrzyć należy nocą, gdy stężenie pyłków jest niższe). Szczególnie uważać trzeba w suche wietrzne dni, kiedy pogoda sprzyja rozprzestrzenianiu się alergenów, natomiast po deszczu koncentracja pyłków spada. Urlop najlepiej spędzić nad morzem lub w górach, unikać należy kotlin, gdzie niewielki ruch powietrza sprzyja dużemu stężeniu alergenu.