Współczesna medycyna proponuje nam wiele różnego rodzaju grup antybiotyków, które mogą być stosowane w leczeniu rozmaitych chorób. Klasyfikacja antybiotyków jest związana przede wszystkich z ich składem chemicznym oraz działaniem. Wyróżniamy między innymi antybiotyki naturalne, półsyntetyczne oraz syntetyczne.

Obecnie antybiotyki są zaliczane do dość popularnych medykamentów, bowiem przepisuje się je coraz częściej już nie tylko do leczenia poważnych schorzeń, ale także zwykłych wirusowych infekcji. Latem często przepisywanym antybiotykiem przez lekarzy jest tak zwana doksycyklina, która stanowi jeden z najbardziej znanych antybiotyków na kleszcze.

Jeszcze do niedawna powszechnie stosowaną praktyką było rutynowe podawanie antybiotyków na kleszcze przy każdym ukąszeniu przez te owady. Obecnie natomiast tego rodzaju preparaty są podawane tylko w sytuacji, kiedy u pacjenta wystąpi rumień lub kiedy zostanie potwierdzona borelioza. To właśnie wtedy terapia antybiotykiem na kleszcze ma największe znaczenie i zazwyczaj polega na dostarczaniu do organizmu kilku dawek leku (przez dwa – trzy tygodnie). Doksycyklina jest organicznym związkiem chemicznym, zaliczanym do tak zwanych antybiotyków półsyntetycznych. W porównaniu z innymi antybiotykami na kleszcze to właśnie ta substancja najlepiej wchłania się z przewodu pokarmowego. Doksycyklina jest antybiotykiem stosowanym przede wszystkim w dziedzinie dermatologii, ale niekiedy związek ten jest też wykorzystywany w otolaryngologii.

Tym popularnym preparatem leczone są najczęściej choroby skóry, ale używa się go również do leczenia zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych, tkanek miękkich, zakażenia przewodu pokarmowego, malarii, dżumy oraz zapaleń przyzębia. Ponadto środek ten wykorzystywany jest do leczenia boreliozy, wielonarządowej choroby zakaźnej wywoływanej przez bakterie z rzędu krętków. Choroba ta jest najczęstszą dolegliwością odkleszczową i na ogół wymaga podawania pacjentowi odpowiednich antybiotyków. Skutki uboczne zażywania antybiotyków na kleszcze mogą być różne. U niektórych pacjentów obserwuje się wystąpienie biegunek, nudności, wymiotów oraz zaburzeń żołądkowo – jelitowych. Tego rodzaju środki mogą też wywoływać zakażenia grzybicze i bakteryjne (zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu).

Decydując się na kurację antybiotykową, warto od razu poznać rolę probiotykówi synbiotyków, które skutecznie odbudowują naturalną florę bakteryjną (ulega ona uszkodzeniu w trakcie terapii antybiotykowej). Przyjmując tego rodzaju związki można ustrzec się przed niektórymi efektami ubocznymi wywoływanymi przez stosowanie antybiotyków.