W drugiej części letniego poradnika pierwszej pomocy doradzamy, co zrobić, gdy wakacyjny klimat za bardzo da nam się we znaki, czyli jak postępować w przypadku poparzenia słonecznego i udaru cieplnego bądź słonecznego.

Poparzenie słoneczne
Jeżeli przebywaliśmy na słońcu zbyt długo i bez należytej ochrony, skóra ulega poparzeniu. Obok zaczerwienienia jednym z głównych objawów słonecznego podrażnienia skóry jest ból, który można zwalczyć przyjmując przeciwbólowy lek dostępny bez recepty. Silnie rozgrzaną skórę ochłodzi chłodny prysznic, uwaga – nie może być on zimny, bo w ten sposób narazimy się na szok termiczny. Na poparzenia słoneczne skuteczne są stare domowe sposoby, czyli okłady z chłodnego zsiadłego mleka, maślanki, kefiru bądź jogurtu naturalnego, ale także schłodzonej miętowej albo zielonej herbaty, ocet jabłkowy, świeży ogórek, soda, surowy ziemniak. Można też skorzystać ze specjalnych preparatów dostępnych w aptece lub drogerii. Zawierają one w swym składzie głównie regenerujący d-panthenol i chłodzący mentol, a także składniki nawilżające i odżywcze. Poparzoną skórę należy bowiem silnie nawilżać, natłuszczać i regenerować. Należy też pić duże ilości wody, nie zaszkodzi porcja wapna. Wizyta u lekarza będzie konieczna, gdy pojawia się i utrzymuje wysoka temperatura, na skórze wystąpią rozległe pęcherze, ból nie ustępuje, tylko się nasila, pogarsza się ogólne samopoczucie (występują nudności, stany utraty świadomości).

Udar cieplny i słoneczny
Udar cieplny (porażenie cieplne, porażenie termiczne) to skutek przegrzania organizmu. Dochodzi do niego wtedy, gdy organizm ma utrudnione albo wręcz uniemożliwione oddanie nadmiaru ciepła (np. w przypadku zbyt intensywnego plażowania, w gorącej kąpieli, w bardzo gorącym klimacie). Sprzyja mu noszenie nieodpowiedniej odzieży (zbyt grubej i mało przewiewnej) oraz picie zbyt małej ilości wody. Szczególnym rodzajem udaru cieplnego jest udar słoneczny, czyli przegrzanie organizmu wskutek bardzo silnego nasłonecznienia.
Objawy udaru cieplnego: skóra twarzy w lżejszych przypadkach jest zaczerwieniona, w cięższych zaś blada, występują obfite poty, poszkodowany odczuwa nudności i ogólne osłabienie, jego chód staje się chwiejny, niepewny, mowa niekiedy niewyraźna i bełkotliwa, przed oczyma pojawiają się mroczki.
W przypadku udaru słonecznego dodatkowo występują bardzo silne bóle i zawroty głowy, gorączka, dreszcze, przyspieszenie tętna, niekiedy suchość skóry, zwiotczenie mięśni, ogólny niepokój, nudności, a nawet wymioty i często zaczerwienienie aż do oparzenia I°, rzadziej II°, odsłoniętych części ciała.
Poszkodowanego trzeba jak najszybciej przenieść w chłodne, zaciemnione miejsce z dostępem do świeżego powietrza, należy poluzować jego ubranie, aby ułatwić oddychanie, trzeba obniżyć temperaturę ciała poprzez stosowanie zimnych okładów na głowę i kark oraz podawanie chłodnych napojów (nie wolno podawać kawy, herbaty i zwłaszcza alkoholu!), gdy twarz poszkodowanego jest blada, głowę należy ułożyć niżej od tułowia, natomiast gdy jest czerwona – lepiej położyć go w pozycji półleżącej, osoby nieprzytomne należy ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej ustalonej i wezwać pogotowie, a w przypadku braku oddechu należy prowadzić sztuczne oddychanie do czasu przybycia lekarza.